سلام
سوالی که در مطلب قبلی مطرح شد این بود که:
آزادی واقعی و حقیقی چطور محقق میشه؟
خب این سوال رو میشه به راههای مختلفی جواب داد و هر کسی بنا بر عقیده و ایدئولوژی ای که به اون پایبنده میتونه پاسخی برای اون پیدا کنه که حداقل برای خود پاسخ دهنده قانع کننده ست.
اما بنده علاقمندم با استفاده از مسائل عقلی به این پرسش بپردازم و تا حد ممکن از آیات و روایات و غیره در این باب استفاده نکنم.
مقدمه اول: قلب یا جیب؟ کدام محترم ترند؟
در این مقدمه با یه توضیح یه استفهام مطرح میشه. خواهش می کنم خوب دقت کنید.
فرض کنید ما کنار پیاده رو در یک مسیر شلوغ ایستادیم و هر کسی که از اونجا عبور می کنه، ما بلافاصله دست می کنیم داخل جیب اون شخص. بنظر شما واکنش اون شخص و افرادی که حرکت مارو می بینن چیه؟ خب واضحه طبق قوانین تمام کشورهای جهان ما متهم میشیم به دزدی و محکوم میشیم. حتی اگر ما مدعی شیم که میخواستیم پول خردهای جیب شخص را برداریم و پول درشت بجاش بذاریم تا جیب او دیگه قلمبه نباشه!!، باز هم محکومیم. درسته؟
حالا این بار تصور کنید که ما با بخش اجتماعی شخصیتمون (مثل رفتارهامون در جمع، نوع حرف زدنمون، نوع پوششمون و هر آن چیزی از ما که بازده اجتماعی داره) به گونه ای رفتار کنیم که هر تاثیری دلمون خواست روی دیگران بذاریم. مثلاً اگر من یه خانوم جوان هستم با نوع پوششم دختران جوان دیگرو به رقابت می کشونم یا روی آقایون تاثیرات مختلف روحی میذارم و یا اگر من یه اقا هستم با نوع خاص پوششم برای دخترها جذابیت ایجاد کنم یا ایجاد احساس های خاصی در افرادا جامعه کنم، به تعبیر دیگه، این بار به جای جیب افراد بنده دارم دست می برم داخل قلب افراد و تغییرات در دل و روح مردم ایجاد می کنم.
اینجا دیگه قوانین بسیاری از کشورها جلوی من رو نمی گیرن و من رو محکوم نمی کنن.
حالا شما بفرمایید که جیب افراد محترم تره یا قلب اونها؟؟
